Kitap Yorumu: Turgenyev – Babalar ve Oğullar

Herkese yeni bir kitap inceleme yazısından merhabalar ve mutlu pazarlar.

Bu sabah, İvan Sergeyeviç Turgenyev‘in 1862’de kaleme aldığı en meşhur eseri, Babalar ve Oğullar’ı bitirdim.

Bu blog postta, kitapla ilgili yorumlarımı sizlerle paylaşacağım.

Turgenyev’in başyapıtı olan 283 sayfalık bu eserde, kuşak çatışması ele alınmaktadır.

Kitabın adından da içeriği az çok tahmin edilebilir diye düşünüyorum.

Eski ile yeninin karşı karşıya geldiği bu eserde, yalnızca kuşaklar arası çatışma değil aşk teması da işlenmektedir.

Romanın öne çıkan karakteri Bazarov; nihilizm‘i benimseyen, toplumu sorgulayan, güçlü bir kişiliği olan, otorite kabul etmeyen biri.

Aşka bile inanmayan bir karakter ama inanmadığı aşkın içine düşüyor, hatta arkadaşıyla birlikte aynı kadına aşık oluyor.

Fakat bu durum uzun sürmüyor.

Sade bir dille yazılmış, psikolojik tahlillerin okuyucuya hissettirildiği bu eseri okumanızı tavsiye ederim.

Tıpkı Dostoyevski’nin ve Tolstoy‘un romanlarında olduğu gibi bu kitapta da, karakterlerin psikolojik çözümlemeleri, okuyucuya başarılı bir şekilde aktarılıyor.

Felsefi yaklaşımlara ilgi duyuyorsanız ve öteki olmanın ne demek olduğunu anlamak istiyorsanız, mutlaka okuyun bu kitabı.

Öldüğünde toplumun “Rahatladık” dediği ama ölürken bile kuyruğunu dik tutan Bazarov karakteri, unutamayacağım roman karakterlerinden biri oldun.

Kitaptan en sevdiğim alıntı:

-İnsanın kişiliği kaya gibi dayanıklı olmalı, çünkü her şey onun üzerine kurulur.

Ebru Bektaşoğlu