Halil Cibran – Ermişin Bahçesi Kitap Yorumu

Herkese yeni bir kitap yorumu yazısından merhabalar.

Bugün Halil Cibran’ın Ermişin Bahçesi adlı kitabını bitirdim ve yorumlarımı sizlerle de paylaşmak istedim.

Instagram hikâyelerimde takip edenler bilirler, dünya klasiklerine bu kitapla kısa bir mola verdim.

Bu kitabı okumadan önce daha önce okumadığım tüm dünya klasiklerini okuma kararı almıştım.

Ancak son zamanlarda biraz sıkılınca, kitapçıda bu kitabı gözüme kestirdim ve alıp okumaya karar verdim.

Daha önce Halil Cibran’ın; Ermiş, Kırık Kanatlar ve Meczup adlı kitaplarını da okumuştum ve yazarın dilini, anlatış tarzını ve okuyucuya hissettirdiği duyguları çok sevmiştim.

Bu kitap da, Halil Cibran’ın en sevilen eserlerinden olan Ermiş’in devamı niteliğinde.

Mistik bir filozof ve aynı zamanda bir şair olan Halil Cibran’ın bu kitabını da keyifle okudum.

Kitap 47 sayfa, zaten hemen bitiyor. Fakat okurken, hiç bitmese keşke diyeceğinizden emin olabilirsiniz.

Kitapta birbirinden değerli öğütler bulunuyor. Bu öğütlerle, mutlu ve bilinçli bir hayata nasıl ulaşılabileceğine vurgu yapılıyor.

Kitapta, insanla doğa arasındaki bağa da değiniliyor.

Eğer okurken ruhunuzu dinlendirecek bir kitap arıyorsanız, bu kitabı siz de okuyabilirsiniz.

Bir ağacın gölgesinde ya da fazla kalabalık olmayan bir parkta ve bankta okunacak güzellikte, insana huzur veren bir roman.

Kitaptan hoşuma giden, en sevdiğim alıntılar:

”Bahar geldiğinde her şey erir ve şarkıya dönüşür.”

”Sadece binlerce kez yolunu kaybeden evinin yolunu bulabilir.”

”Silik değil cesur olun; bağnaz değil açık görüşlü olun.”

Ebru Bektaşoğlu